ضحك الزمن عليه وقال هيلعب بيه وانا يعينى عليه اللى فى ايديه مش ليه ذى اللى فى قلبى مش ليه واه من الحظ ياناس عارف اصحابه ميروحش غير للمحظوظ وينس اللى امله فيه ا تعودت على الجراح لكن جوايا مجروح نفسى احقق امانيه لكن مش باين تحقيق كله قسمة ونصيب وعجبى على الدنيا الخاينة واللى بتعمله فيه لما تلاقى نفسك خيالى قول كده ليه وحاول تقضى عليه لكن مش بسهولة هتنساه واه من اللى هتشوفه ياولداه امل حياتى راح وطول عمرى هعيش فى جراح عرفت الحقيقة ودموعى كانت بريئة وقلبى كان حريقه.
ساعات ايامنا تيجى علينا ومتعرفش امتى هتكون لينا.
نفس اوصل لبر امان وفعز ماتكون الدنيا وخدانى عمرى مابنسى إللى بتمناه.
سنين من عمرى بتعدى لحظات مش عارفه لها قيمة .
عايشة بين الاحلام والوهم والحيرة ياترى يوم هتبقى حقيقة .
ولا هتفضل كده صراعات.
يابخت اللى الزمن معاه وياعينى على اللى الزمن عليه ميدهوش فرصه فى حياته يحقق كل امانيه عايش متعلق بأشايه والوهم له فيه هيفضل عايش جوايا.
قائل هذا النثر/مى خالد عبد الباسط